Koe kwijt

Er zijn caches die in de polder verstopt liggen. En cachen in de polder heeft zo zijn charmes. Zodra de koeien, paarden en schapen in de wei staan heeft het wel wat. In het voorjaar zie je ook het kleine grut in de wei en in de sloot.

En dan zijn dochter Xarifa en ik op zoek naar een serie caches in polder. Tot onze grote verbazing rijd er in de wei een auto. Als je normaal trekkers ziet gaan of beesten in de wei ziet staan dan valt dit toch wel op.

Een meneer stapt uit en kijkt om zich heen. Als we dicht genoeg genaderd zijn vraagt hij ons of we een koe hebben gezien. ‘Euh, nee’, is ons antwoord. We kijken blijkbaar zo vragend aan dat hij ons verteld dat hij twee koeien kwijt is. Meneer vermoedt dat de koe over de sloot is gezwommen.

Meneer verteld dat hij zijn fiets gaat halen om verder te zoeken. Xarifa en ik lopen verder. Zo’n 50 meter verderop zien we een koe staan; verscholen tussen riet en andere halmen. We kijken of we meneer nog zien, maar hij is al weg. We rapen de caches die we wilden vinden. Als we naar onze fiets lopen komt meneer aan met de fiets. We vertellen hem waar we één van de verloren koeien hebben gezien. Meneer vraagt of we de andere koe ook hebben gezien. We antwoorden ontkennend. Meneer bedankt ons voor de informatie. We gaan weer verder.

Hoe het avontuur is afgelopen weten we niet. We gaan er maar vanuit dat alles goed is afgelopen.