Munzee 2

Toen ik begon met geocachen was ik lekker dichtbij huis te vinden om caches te vinden. Na verloop van tijd moest ik toch verder weg om daar caches te vinden. En met munzee werkt dat net zo. Na een paar dagen heb ik mijn eigen dorp zo ongeveer leeggevist. Even naar Bodegraven voor een boodschapje? Kijken waar in de buurt een munzee is om te scannen! En jawel, weer 2 te pakken! En jawel net als geocachen is ook munzee makkelijker met licht. Er was een informatieavond bij één van de kinderen op school ’s avonds, dus manlief en ik daarheen De caches daar in de buurt hadden we bijna allemaal al, dus besloten we om een stel munzees te gaan scannen. Een klein zaklampje had ik al in mijn zak gestopt. Een stad als Leiden heeft genoeg licht zou je zeggen, maar niets is minder waar. Het lampje heeft zijn best gedaan, want die hadden we toch echt nodig. En zo hebben we een aantal munzees bij elkaar geraapt.

Dat munzee en geocachen goed te combineren zijn blijkt wel als Xarifa haar cache bosjesmonster weer terug op zijn plekkie gaat leggen. We gaan er samen heen. Vlakbij bosjesmonster zijn nog wat munzees. Xarifa legt bosjesmonster op zijn plekkie en ik scan de eerste munzee. Samen fietsen we naar de dichtstbij zijnde munzees en heb ik er al snel 4 te pakken.

Een volgende keer gaan bob en nicola ook mee. Soms is het zo dat ze met me mee kunnen kijken en dan op een hekje kunnen zitten! 

Munzee

Dat munzee bestond wist ik al, maar kon er niet eerder wat mee. De reden dat ik er niet eerder wat mee kon was heel simpel; ik had er de telefoon niet voor. Inmiddels wel, maar deed er niet gelijk iets mee. Tot ik me bedacht dat ik het maar eens moest gaan proberen.

Al snel is de app gedownload. Dan is het een kwestie van uitproberen en me wat meer verdiepen in het onderwerp.

De overeenkomst met geocachen is dat je op zoek gaat naar iets wat buiten is. Bij geocachen is dat een schat en bij munzee is dat een sticker met QR code. Beiden werken met GPS coördinaten. Munzee werkt alleen met de smartphone en geocachen kan zowel met telefoon als met een apparaat. Munzee is het scannen van een QR code. Je krijgt punten voor elke gescande code.  

Wennen moet ik nog wel aan munzee. Munzee gaat een stuk sneller. Moet je bij geocachen je naam schrijven op een logrolletje en de schat weer netjes terug stoppen dan is munzee scannen en klaar.

Met het geocachen waren we al een paar keer een sticker met QR code tegengekomen. Geocachen en munzee gaan dus  goed samen. En zo kwam ik erachter dat er meer caches en munzees samen gaan. Ook munzee en waymarking gaan goed samen. Het mooie is dat als je een cache hebt gevonden je alleen maar op je smartphone hoeft te kijken om te zien of er in de buurt een munzee zit. Munzee in de buurt? Meepikken maar!

Zoeken

Eén van de belangrijkste dingen die bij geocachen horen -zo niet het allerbelangrijkste- wat hoort bij geocachen is het zoeken naar de schat. Soms is het best lastig om die cache te kunnen vinden. Niet alleen omdat je eerst een puzzel moet oplossen dan wel, omdat je van te voren al weet dat het terrein moeilijk kan zijn. Het is tenslotte toch een verschil of je nou in het donker je cache moet zoeken of een boom in moet klimmen om de cache te rapen.

Het gezegde gaat ‘zoekt en gij zult vinden’. Voor mezelf had ik hieraan toegevoegd ‘vind je  het niet dan moet je zoeken’.

Bij geocachen is het nu eenmaal zo dat je af en toe flink moet zoeken om de schat te kunnen vinden. En dan sta je zo ongeveer op het nulpunt en kun je de cache niet vinden….. Dan kun je natuurlijk op genieten van het uitzicht. Je kunt bij jezelf bedenken dat je op een plekkie was waar je anders nooit zou zijn geweest. Maar als het de derde of vierde cache is op rij die je niet kunt vinden dan is het best balen. Zeker als je goed gezocht hebt.

Maar wat is het leuk als je je cacheapparaat hebt ingeladen met caches en je vind de ene na de andere. Dan kom je thuis met een heel voldaan gevoel. Voor zover je niet onderweg al logde kun je thuis ‘even’ aan de slag met logjes. En daarmee melden dat je de schat weer gevonden hebt,

Caches maken

De herfst is in volle gang. En dat betekent dat het mooi weer kan zijn met een zonnetje, maar ook dat het kan regenen, stormen, vriezen, sneeuwen, enz. Ik kan me levendig voorstellen dat niet iedereen zin heeft om in de stromende regen een cache te gaan rapen.

Je kunt dan verschillende dingen doen. Je kunt  puzzels gaan oplossen en vervolgens de cache rapen als het weer het toelaat. In omliggende dorpen als Nieuwkoop en Alphen aan den Rijn liggen nog genoeg puzzels om op te lossen. Dus wat dat betreft kan ik aan de slag.

Wat je ook kan doen is zelf een cache leggen. Voordat die cache er ligt zijn er altijd voorbereidingen te treffen. Niet alleen de coördinaten moeten worden bepaald, toestemming moet worden geregeld en dan komt er het onderwerp om de hoek kijken. Leg je alleen een kokertje neer of wordt het een cache waar wat meer voor nodig is?

Maak eens een cache waar wat meer voor nodig is als alleen een kokertje. Het onderwerp bepalen hoeft niet moeilijk te zijn. Wat doe je naast geocachen nog meer?

Zelf brei ik graag, dus het plan is om met een paar breipennen en een bolletje wol aan de slag te gaan. Bij bedrijven als Zeeman, Wibra en Action kost een bolletje wol niet veel geld. Dan is het een kwestie van een bruikbaar patroon opzoeken. Niet te groot en opvallend, maar ook weer niet te klein. In huis heb ik nog  een patroonboek liggen voor poppenkleding, dus wie weet!

Ervaringen

Al geocachende doe je ervaringen op. De ene ervaring is leuker dan de andere. Per cache maak ik al aantekeningen. Die aantekeningen gebruik ik om te verzamelen.

Naast leuke ervaringen zijn er helaas ook minder leuke ervaringen. Die ervaringen verzamel ik net zo goed.

Al een hele tijd wilde ik iets gaan doen met de opgedane ervaringen. Bij elke verzamelde cache probeerde ik sowieso al aantekeningen te maken. Bij het doorbladeren van mijn aantekeningen is het vaak van ‘o ja’. En hoe vaak het niet gebeurd dat je herinneringen ophaalt met elkaar en dat je met elkaar zegt ‘o ja’. Het is dan al snel ‘weet je nog?’.

Omdat je soms op een locatie komt waar je niet eerder was of dat je een cache vind die bijzonder, grappig of …..

Al die ervaringen/ belevenissen gaan verzameld worden in een boek. Natuurlijk met foto’s, want die horen er nu eenmaal bij. Met dit boek wil ik laten zien hoe leuk geocachen kan zijn. Of eigenlijk hoe leuk geocachen is!

Dus wat er gaat gebeuren in de (nabije) toekomst? Natuurlijk geocachen, zowel alleen als met mijn gezinsleden, ervaringen opdoen, verzamelen, schrijven en foto’s maken.

Er gaat al van alles mee onderweg aan spulletjes. Bob en Nicola gaan ook mee. Ze zullen regelmatig figureren op de foto’s. Eraan toegevoegd is een notitieboek met harde kaft, zodat onderweg al aantekeningen gemaakt kunnen worden.

Met de winter in aantocht zal er meer tijd worden gestoken in het boek. Reden? Tja, ik ben nu eenmaal iemand die liever met droog weer op stap gaat!

Locatie

Door het geocachen kom je op plaatsen waar je anders niet komt. Inmiddels woon ik zo’n 16 jaar in Zwammerdam. Fietsen en wandelen doe ik regelmatig  met mijn gezinsleden. Hierdoor dachten we dat we de omgeving door de tijd wel hadden leren kennen. 

En toen gingen we geocachen. En dan ga je eens op zoek naar caches om een leuk rondje te kunnen fietsen of te wandelen.

Alle caches worden op Miep geladen. In de rugzak gaat drinken mee en wat te knabbelen. Alles mee op de fiets dan wel de rug en daar gaan we dan.

En ja hoor, komen we ergens waar we nog niet eerder waren. Zo hebben we Bodegraven aardig ontdekt. En op plaatsen gekomen waar we anders nooit of amper kwamen.

Dankzij een serie in Boskoop hebben we ook paadjes ontdekt waar we ander nooit zouden komen.

Dinsdag waren we in Alphen aan den Rijn. Er moesten wat boodschapjes worden gedaan. Wat we wel vaker doen is na de verplichte zaken één of meerdere cache rapen. Dinsdag wilde ik echt twee caches rapen. Reden? Ik wilde de 300 caches halen en daar had ik nog twee caches voor nodig. Het is me gelukt om die twee caches te rapen. Een mijlpaal is gehaald. De laatste cache was een lost place cache. Van de plaats had ik al wel gehoord. Dankzij de cache weet ik waar de buitenplaats gelegen heeft. En zo werd weer iets ontdekt waar we nooit eerder waren. De verstopplaats was er ook eentje die we nooit eerder zagen.

 Door het geocachen kom je op plaatsen waar je anders niet komt. Inmiddels woon ik zo’n 16 jaar in Zwammerdam. Fietsen en wandelen doe ik regelmatig  met mijn gezinsleden. Hierdoor dachten we dat we de omgeving door de tijd wel hadden leren kennen. 

En toen gingen we geocachen. En dan ga je eens op zoek naar caches om een leuk rondje te kunnen fietsen of te wandelen.

Alle caches worden op Miep geladen. In de rugzak gaat drinken mee en wat te knabbelen. Alles mee op de fiets dan wel de rug en daar gaan we dan.

En ja hoor, komen we ergens waar we nog niet eerder waren. Zo hebben we Bodegraven aardig ontdekt. En op plaatsen gekomen waar we anders nooit of amper kwamen.

Dankzij een serie in Boskoop hebben we ook paadjes ontdekt waar we ander nooit zouden komen.

Dinsdag waren we in Alphen aan den Rijn. Er moesten wat boodschapjes worden gedaan. Wat we wel vaker doen is na de verplichte zaken één of meerdere cache rapen. Dinsdag wilde ik echt twee caches rapen. Reden? Ik wilde de 300 caches halen en daar had ik nog twee caches voor nodig. Het is me gelukt om die twee caches te rapen. Een mijlpaal is gehaald. De laatste cache was een lost place cache. Van de plaats had ik al wel gehoord. Dankzij de cache weet ik waar de buitenplaats gelegen heeft. En zo werd weer iets ontdekt waar we nooit eerder waren. De verstop plaats was er ook eentje die we niet  eerder zagen

.

Kleding

Met je goede kleding aan geocachen is niet zo’n goed idee. Het gebeurd nog wel eens dat je vies word, omdat je een cache wilt rapen! Misschien niet eens omdat je met je knieën op de grond moet knielen dan wel dat je over boomstammen moet klimmen om de cache te kunnen bereiken.

Zo waren we gisteren weer eens op stap. En ja hoor, vieze broek. Met de knietjes op de grond om een cache te kunnen rapen. De cache hebben we in de pocket. Gelukkig is mijn wasmachine heel geduldig.

Verder ga ik altijd op stap met gemakkelijke kleding. Lange broek, t- shirt in de zomer, gympen in de zomer. En in de winter ook weer die lange broek met eventueel een t-shirt erboven, een trui, sokken en goede schoenen.

Liep ik jarenlang in een warme bordeauxrode trui dan word dat binnen nu en niet al te lange tijd een gele trui. Die rode trui zit nog steeds superlekker. Je kunt me er zo ongeveer in uittekenen. Inmiddels is die rode trui aan het verslijten. Tijd voor een nieuwe dus. Kan je natuurlijk roepen dat je naar de winkel rennen om een nieuwe trui te kopen. En daar had ik nou net helemaal geen zin in.

Bij de Zeeman had ik al een tijdje geleden van die megagrote bollen wollen gezien. Voor mijn grote maat had ik eigenlijk drie bollen nodig. Heb er twee gekocht, want thuis heb ik nog bollen liggen. De basis is geel en met een paar gekleurde bollen word de trui afgemaakt!

Moeilijkheid//Terrein

Gisteren was het weer eens zover. We hebben een paar geocaches geraapt. De eerste had een 2.0/2.0 aanduiding. De tweede was een 3.0/3.0 aanduiding. Allebei hadden we ze snel gevonden als ware het oppikkers. Nummer 3 hadden we ook vrij vlot te pakken.

Toen op naar nummer vier. Een 1,5/1,5 aanduiding. We hadden er al een paar keer goed gezocht; alleen, met zijn twee, drie en vieren. We hebben niet zomaar even gezocht, maar heel erg goed en lang. En maar niet gevonden. Zelfs al een hint gevraagd, maar zelfs ondanks de hint en alle moeite en tijd we in de cache gestoken hebben hebben we de cache niet gevonden. Best frustrerend, omdat je ervan uitgaat de cache snel te vinden gezien de aanduiding die erbij staat. Een keer terugkomen is niet erg, maar bij de vierde dan wel vijfde keer de cache nog niet vinden is  minder leuk.

Op de fiets terug naar huis hebben we ons er hardop over verbaasd. Hoe kan het dat je een cache met een 3.0/3.0 aanduiding als een oppikker meeneemt. Van een 3.0/3.0 aanduiding verwachten we toch dat we daar wat moeite voor moeten doen. Wat meer moeite moeten doen voor een cache vinden we niet erg. Maar zoveel moeite voor cache die als 1.5/1.5 aangeduid staat vinden we toch echt te ver gaan! In de logjes waren er al een aantal DNF- jes te lezen. We zijn gelukkig niet de enige die deze cache niet hebben kunnen vinden. Maar wel frustrerend om een cache met een 1,5/1,5 aanduiding niet te kunnen vinden!

Event

En dan is het sint Maarten event helemaal voorbereid. Staat online. In eerste instantie kwamen er geen aanmeldingen. Best wel balen. Een klein onderzoekje leerde dat mensen hun kinderen op een doordeweekse dag op tijd in bed willen hebben. Prima plan en daarom hebben we de datum verzet naar een andere dag. De nieuwe datum is zaterdag 15 november.

Via twitter, facebook, instagram en pinterest reclame gemaakt. En zeker ook verteld dat de datum is veranderd. Nu hopen dat er aanmeldingen komen.

Best een beetje frustrerend als er geen aanmeldingen komen. Tuurlijk hangt een buiten activiteit altijd af van het weer. Droog is het allerbelangrijkste. Koud is jammer, maar met een extra jas is de kou al minder en als je met elkaar iets gezelligs doet heb je het ook al warmer.

In ieder geval zijn de voorbereidingen zo goed als af. Alleen de route nog. Omdat het vandaag regent heb ik niet veel zin om de route uit te zetten. Heb de route wel al in mijn hoofd, maar even nalopen en op papier zetten is wel zo handig! Iedere ouder die meeloopt weet dan hoe de route gaat. Ook al is verdwalen in Bodegraven niet moeilijk, toch is het leuk om de route samen af te maken.

De ervaring heeft geleerd dat er mensen op het allerlaatste moment nog bijkomen of afhaken. In dit geval hopen we op de mensen die nog komen. Maaren en Xarifa hebben al zin in het event. En eerlijk is eerlijk;  de gevulde tasjes zien er al heel gezellig uit vinden we zelf.

Elke dag

Er is een gezegde dat zegt ‘a cache a day keeps the doctor away’. En daar kan ik me eerlijk gezegd wel in vinden. En wel in de zin dat als je er op je fiets/ lopend heen gaat. Het gaat er dan om de beweging. Het mooie is dat er buiten bewogen wordt, dus de frisse lucht krijg je er cadeau bij.

Ook al raap ik niet elke dag een cache met behulp van fiets en gympen, toch raap ik zo veel mogelijk caches lopend/ fietsend.

Er zijn teams die wekelijks een multi doen. Het gaat er dan om dat ze een wandeling maken. Het gaat om de combinatie wandelen en een cache rapen. De ene multi is langer dan de andere, dus wat dat betreft is er keus zat. Ook zijn er leuke caches/ multi’s te rapen die geschikt zijn met kinderen. Kinderen komen op die manier in de frisse buitenlucht aan hun beweging.

De sportschool word van mij niet rijk. Reden? Buiten bewegen om een cache te rapen. Bovendien ben ik niet gemotiveerd en gedisciplineerd om in mijn eentje naar de sportschool te gaan. Het geld heb ik er ook niet voor over. Geocachen is goedkoper. De basis is een GPS- apparaat met pen en papier. Natuurlijk kun je je de hobby geocachen zo duur/goedkoop maken als je zelf wil. Maar dat is met elke hobby zo tenslotte.

Al met al; laat mij maar lekker buiten geocachen. Een mooi reden om buiten te bewegen. En die dokter? Die helpt maar andere mensen!

Datumgaatjes

Nu ik al ruim een jaar lang aan het geocachen ben en een (premium) account heb bij groundspeak ben ik regelmatig buiten te vinden.

In het eerste jaar was het vooral cachen zoals het uitkwam. Nu ben ik datumgaatjes aan het dichten. Datumgaatjes hoor ik verschillende mensen denken. Wat zijn dat dan? Dat zijn die dagen van het jaar dat er geen cache is geraapt.

In de statistieken die een cacher heeft bij het (premium)account kun je terugvinden op welke dagen er geen caches geraapt zijn. De dagen dat er geen cache is geraapt is een datumgaatje.

Pas geleden heb ik me bedacht dat ik in dat tweede jaar ga proberen om zoveel mogelijk datumgaatjes te dichten. En dat lijkt nog te gaan lukken ook! Vanaf morgen heb ik 10 gaatjes te dichten, dus elke dag eentje is een goede optie!

Moet het weer wel een beetje mee werken, want net als meer mensen heb ik niet zoveel zin om in de stromende regen en erg harde wind te gaan geocachen.

Zo waren we gisteren weer eens op stap. Eerst waren we naar Intratuin. En zoals we wel vaker doen rijden we terug via een andere route. Reden? Dan kunnen we één of meerdere caches rapen. Vaak is dat idee van mijzelf en dat was gisteren geen uitzondering! Dochter Xarifa heeft ook een (premium) account bij Groundspeak. Aangezien haar premiumaccount later ingegaan is dan het mijne heeft zij sowieso meer datumgaatjes te vullen dan ik. Zij gaat dan ook met veel plezier met mij om een schat te zoeken.