Op zoek

In de afgelopen weken ben ik meer bezig geweest met munzee dan met geocachen. Dochter Xarifa vind het munzee minder leuk dan geocachen. Van zoon Maaren kan ik niet veel hoogte krijgen en manlief Ed vind geocachen iets leuker dan munzee. De eerste badges zijn behaald en mijn 31 dagen challenge zit er bijna op. De eerste munzees zijn geplaatst en dankzij een paar gezinsleden al gescand. Ook een bekende heb ik al ingehaald wat betreft niveau en puntenscore; nu het aantal captures nog, maar dat zal waarschijnlijk ook vrij snel gaan gebeuren.

Nu wordt het tijd om een balans te gaan zoeken. Geocachen vind ik leuk, maar munzee ook. Wat ik al wel steeds probeerde was het combineren van een munzee en een cache. En dat is redelijk gelukt. Ook lukte het me al aardig om een munzees te plaatsen waar ook caches liggen. Dit om mensen die zowel geocachen als munzeeën tegemoet te komen. Of dit in de praktijk een goede optie blijkt te zijn is even afwachten. Wat ik begreep van ervaringsdeskundigen is dat deze combinatie lijkt te werken. Bij mijn cache in de voortuin is in de buurt ook een munzee geplaatst door mijzelf. Nu hopen dat mensen die mijn cache rapen ook mijn munzee scannen. De tijd  zal het leren.

En of het voor mezelf gaat lukken om die goede balans te vinden tussen geocachen en munzee is afwachten. De tijd zal het leren.

Eén ding is zeker; buiten zal ik veel zijn om te zoeken naar een schat dan wel een QR-code! 

combineren

Het blijft ideaal om te combineren. Mijn ouders wonen in Sleeuwijk. Zaterdag waren we er voor her vieren van sinterklaas. En wat we dan wel vaker doen is het bezoek combineren met het zoeken van een geocache. Nu we aan het munzee geslagen zijn combineren we munzee met geocachen waar dat lukt. Van te voren hebben we al gekeken of fort Altena een geocache dan wel munzee heeft.

Bij fort Altena ligt er eentje en die is alleen te vinden als het fort open is. Voor deze cache moet je het terrein van het fort op. De cache is niet moeilijk te vinden. Al snel is de cache gevonden en gelogd.

Gelukkig zijn er in de buurt ook een paar munzees te scannen. Omdat we weinig tijd hebben scannen we twee munzees. Dan gaan we snel weer verder. Er zijn meerdere munzees te scannen Helaas is mijn tele2 verbinding in Sleeuwijk er niet. Beetje balen is dat wel.

Gelukkig kan ik gebruik maken van de internet verbinding bij mijn ouders en zijn de munzees  toch in de captured lijst terecht gekomen.

Een volgende keer scannen we weer een nieuwe munzee en zoeken we  weer een nieuwe cache. Zo combineren we twee leuke hobby’s in één. Bovendien hebben we onze frisse neus te pakken en is het datumgaatje ook weer gedicht!

En sinterklaas is gul geweest. Hij heeft vooral de kinderen verwend met leuke en nuttige kado’s  

Gelukt

En dan is er een challenge gelukt! Helemaal blij! Wat was de challenge dan vraag je je af? Vijf dagen op een rij vijf munzees deployen! De badge is verdient. Nu de rest van de 31 dagen op een rij een munzee cappen! De eerste 17 dagen heb ik al gehad!

Dan is er een challenge van hele andere orde! Maar wel eentje die de nodige euro’s oplevert. Het bezorgen van een heleboel reclame.

Sinterklaas is naar huis en dat betekent dat folderbezorgers aan de slag mogen om folders te bezorgen. Zoals we hier thuis wel een gekscherend roepen. Oud papier bezorgen; na lezing word alles ten slotte toch weggegooid. Kerst komt eraan en dat betekent dat veel winkels en bedrijven drukwerk de deur uit doen. Als folderbezorger hebben we heel wat te versjouwen. De sportschool word niet rijk van ons omdat we beweging hebben door het bezorgen van folders. Hihi, we krijgen zelfs betaald om te bewegen!

Natuurlijk doe ik mijn best om mijn blogs te blijven schrijven! En te blijven posten. Nu dus tussen de bedrijven door één of meerdere caches rapen/ munzees scannen.

Dan wil ik nog even vermelden dat er op 19 december in de remonstrantse kerk te Zwammerdam een kerstmarkt is. De mensen die het september event gemist hebben kunnen alsnog een kijkje nemen in de kerk!

Challenge 2

Was ik begonnen aan de uitdaging om 31 dagen achter een munzee  te scannen. Gaat tot nu gelukkig goed! Vandaag dag 14, dus vandaag op weg naar Bodegraven. De caches in Boderaven had ik zo goed als allemaal al geraapt. De mystery krijg ik niet opgelost. De munzees in Bodegraven heb ik nog lang niet allemaal, dus kan ik nog  wel even vooruit.

Een onderzoekje leerde dat er nog zo’n leuke uitdaging is. Vijf dagen achter elkaar 5 munzees plaatsen. Dit is dan zo’n challenge die heel gemakkelijk is. Op stap moet ik toch, dus is het heel gemakkelijk om er een stel te plaatsen. Zo gaan er twee challenges in één moeite door….

Zo ken ik iemand die met een pittiger challenge bezig is. Dat is een challenge van 365 caches rapen achter elkaar, dus minimaal 1 cache per dag rapen ….. Voor mijzelf momenteel niet echt haalbaar. De caches die ik dan zou moeten rapen liggen inmiddels zover weg dat dat op de fiets geen doen meer is. Een rijbewijs heb ik niet en een auto dus ook niet. Dat word voor mij een challenge die of op de lange baan word geschoven dan wel niet doorgaat! Jammer? Neuh, er zijn vast van die challanges die makkelijker zijn. En een challenge doen is leuk, maar niet noodzakelijk!

Challenge

Er zijn van die uitdagingen die te leuk zijn om te laten liggen. Zoals 31 dagen achter elkaar een cache rapen. In augustus 2013 was er via geocaching.com de uitdaging om op elke dag van augustus een cache te rapen. Je kreeg dan een souvenir voor elke dag dat je een cache raapte. Bij munzee kun je een badge halen al je 31 dagen achter elkaar een munzee scant.

Het leuke is dat er bij het geocachen cache te vinden zijn die een uitdaging op zich zijn. Zo zijn er Alphen aan den Rijn een tweetal cache te rapen die ikzelf wel grappig vond om te doen. De co heeft zich als doel gesteld om het waymarken te promoten. Een waymark is een bijzonder gebouw of een voormalige school, een begraafplaats, maar ook een Mc. Donalds of een Ikea.

De eerste challenge was een serie van 10 waymarks. En de tweede challenge was een serie van 25 waymarks in 25 verschillende categorieën. Zoals met alles is het het gemakkelijkst om dichtbij huis te beginnen. In mijn eigen dorp waren al 3 waymarks en ook in 3 verschillende categorieën. Van te voren had ik wel een lijstje gemaakt met de categorieën die ik nog nodig had om niet aan dubbele categorieën te komen. Op een zaterdagmiddag/ zondagmiddag door Alphen heen gefietst met fototoestel en al die waymarks op de foto gezet. Zo kwam ik al snel aan die 25 verschillende waymarks. Het is dan een kwestie van melden via waymarking.com, de cache rapen en het ‘bewijsmateriaal’ leveren. Jawel, deze 2 challenges zijn gehaald. Nu die 31 dage met minimaal 1 munzee op een dag!

Munzee 3

Vrijdag zat het niet mee om mijn blog te schrijven en te posten. De computer werkte niet mee en de rust had ik niet om te wachten tot alles wel werkte. Gelukkig lag het niet aan de inspiratie. De inspiratie is er nog steeds en iets om over te schrijven is er ook nog. Nieuwe week, nieuwe kansen en daar ben ik dan weer.

Het munzee is leuk om te doen schreef ik al. Nu is het zoeken naar een balans tussen munzee en geocachen. Het is me in de afgelopen week opgevallen dat munzee en geocachen hand in hand gaan. Hoe vaak ik niet ergens was voor een munzee en tot de ontdekking was dat ik er al eens geweest was. Bleek dat ik er al was geweest voor een cache!

Gisteren waren we in het Reeuwijkse hout om een cache te rapen. Maar ook om een stel munzees te rapen. Bij een verkeersbord vinden we de cache. Onderaan de paal waar het verkeersbord aan hangt. En aan de achterkant van het verkeersbord hangt de sticker voor de munzee. De andere cache die we zochten is het eindpunt van een multicache. De cache kunnen we niet vinden, maar op weg naar de cache scannen we heel wat munzees en scoren we heel wat punten. De munzees die we scannen hebben heel wat punten, dus als we weer thuis zijn hebben we heel wat punten gescoord. Begon ik zelf met level 12 kwam ik thuis met level 24!

 

Munzee 2

Toen ik begon met geocachen was ik lekker dichtbij huis te vinden om caches te vinden. Na verloop van tijd moest ik toch verder weg om daar caches te vinden. En met munzee werkt dat net zo. Na een paar dagen heb ik mijn eigen dorp zo ongeveer leeggevist. Even naar Bodegraven voor een boodschapje? Kijken waar in de buurt een munzee is om te scannen! En jawel, weer 2 te pakken! En jawel net als geocachen is ook munzee makkelijker met licht. Er was een informatieavond bij één van de kinderen op school ’s avonds, dus manlief en ik daarheen De caches daar in de buurt hadden we bijna allemaal al, dus besloten we om een stel munzees te gaan scannen. Een klein zaklampje had ik al in mijn zak gestopt. Een stad als Leiden heeft genoeg licht zou je zeggen, maar niets is minder waar. Het lampje heeft zijn best gedaan, want die hadden we toch echt nodig. En zo hebben we een aantal munzees bij elkaar geraapt.

Dat munzee en geocachen goed te combineren zijn blijkt wel als Xarifa haar cache bosjesmonster weer terug op zijn plekkie gaat leggen. We gaan er samen heen. Vlakbij bosjesmonster zijn nog wat munzees. Xarifa legt bosjesmonster op zijn plekkie en ik scan de eerste munzee. Samen fietsen we naar de dichtstbij zijnde munzees en heb ik er al snel 4 te pakken.

Een volgende keer gaan bob en nicola ook mee. Soms is het zo dat ze met me mee kunnen kijken en dan op een hekje kunnen zitten! 

Munzee

Dat munzee bestond wist ik al, maar kon er niet eerder wat mee. De reden dat ik er niet eerder wat mee kon was heel simpel; ik had er de telefoon niet voor. Inmiddels wel, maar deed er niet gelijk iets mee. Tot ik me bedacht dat ik het maar eens moest gaan proberen.

Al snel is de app gedownload. Dan is het een kwestie van uitproberen en me wat meer verdiepen in het onderwerp.

De overeenkomst met geocachen is dat je op zoek gaat naar iets wat buiten is. Bij geocachen is dat een schat en bij munzee is dat een sticker met QR code. Beiden werken met GPS coördinaten. Munzee werkt alleen met de smartphone en geocachen kan zowel met telefoon als met een apparaat. Munzee is het scannen van een QR code. Je krijgt punten voor elke gescande code.  

Wennen moet ik nog wel aan munzee. Munzee gaat een stuk sneller. Moet je bij geocachen je naam schrijven op een logrolletje en de schat weer netjes terug stoppen dan is munzee scannen en klaar.

Met het geocachen waren we al een paar keer een sticker met QR code tegengekomen. Geocachen en munzee gaan dus  goed samen. En zo kwam ik erachter dat er meer caches en munzees samen gaan. Ook munzee en waymarking gaan goed samen. Het mooie is dat als je een cache hebt gevonden je alleen maar op je smartphone hoeft te kijken om te zien of er in de buurt een munzee zit. Munzee in de buurt? Meepikken maar!

Zoeken

Eén van de belangrijkste dingen die bij geocachen horen -zo niet het allerbelangrijkste- wat hoort bij geocachen is het zoeken naar de schat. Soms is het best lastig om die cache te kunnen vinden. Niet alleen omdat je eerst een puzzel moet oplossen dan wel, omdat je van te voren al weet dat het terrein moeilijk kan zijn. Het is tenslotte toch een verschil of je nou in het donker je cache moet zoeken of een boom in moet klimmen om de cache te rapen.

Het gezegde gaat ‘zoekt en gij zult vinden’. Voor mezelf had ik hieraan toegevoegd ‘vind je  het niet dan moet je zoeken’.

Bij geocachen is het nu eenmaal zo dat je af en toe flink moet zoeken om de schat te kunnen vinden. En dan sta je zo ongeveer op het nulpunt en kun je de cache niet vinden….. Dan kun je natuurlijk op genieten van het uitzicht. Je kunt bij jezelf bedenken dat je op een plekkie was waar je anders nooit zou zijn geweest. Maar als het de derde of vierde cache is op rij die je niet kunt vinden dan is het best balen. Zeker als je goed gezocht hebt.

Maar wat is het leuk als je je cacheapparaat hebt ingeladen met caches en je vind de ene na de andere. Dan kom je thuis met een heel voldaan gevoel. Voor zover je niet onderweg al logde kun je thuis ‘even’ aan de slag met logjes. En daarmee melden dat je de schat weer gevonden hebt,

Caches maken

De herfst is in volle gang. En dat betekent dat het mooi weer kan zijn met een zonnetje, maar ook dat het kan regenen, stormen, vriezen, sneeuwen, enz. Ik kan me levendig voorstellen dat niet iedereen zin heeft om in de stromende regen een cache te gaan rapen.

Je kunt dan verschillende dingen doen. Je kunt  puzzels gaan oplossen en vervolgens de cache rapen als het weer het toelaat. In omliggende dorpen als Nieuwkoop en Alphen aan den Rijn liggen nog genoeg puzzels om op te lossen. Dus wat dat betreft kan ik aan de slag.

Wat je ook kan doen is zelf een cache leggen. Voordat die cache er ligt zijn er altijd voorbereidingen te treffen. Niet alleen de coördinaten moeten worden bepaald, toestemming moet worden geregeld en dan komt er het onderwerp om de hoek kijken. Leg je alleen een kokertje neer of wordt het een cache waar wat meer voor nodig is?

Maak eens een cache waar wat meer voor nodig is als alleen een kokertje. Het onderwerp bepalen hoeft niet moeilijk te zijn. Wat doe je naast geocachen nog meer?

Zelf brei ik graag, dus het plan is om met een paar breipennen en een bolletje wol aan de slag te gaan. Bij bedrijven als Zeeman, Wibra en Action kost een bolletje wol niet veel geld. Dan is het een kwestie van een bruikbaar patroon opzoeken. Niet te groot en opvallend, maar ook weer niet te klein. In huis heb ik nog  een patroonboek liggen voor poppenkleding, dus wie weet!

Ervaringen

Al geocachende doe je ervaringen op. De ene ervaring is leuker dan de andere. Per cache maak ik al aantekeningen. Die aantekeningen gebruik ik om te verzamelen.

Naast leuke ervaringen zijn er helaas ook minder leuke ervaringen. Die ervaringen verzamel ik net zo goed.

Al een hele tijd wilde ik iets gaan doen met de opgedane ervaringen. Bij elke verzamelde cache probeerde ik sowieso al aantekeningen te maken. Bij het doorbladeren van mijn aantekeningen is het vaak van ‘o ja’. En hoe vaak het niet gebeurd dat je herinneringen ophaalt met elkaar en dat je met elkaar zegt ‘o ja’. Het is dan al snel ‘weet je nog?’.

Omdat je soms op een locatie komt waar je niet eerder was of dat je een cache vind die bijzonder, grappig of …..

Al die ervaringen/ belevenissen gaan verzameld worden in een boek. Natuurlijk met foto’s, want die horen er nu eenmaal bij. Met dit boek wil ik laten zien hoe leuk geocachen kan zijn. Of eigenlijk hoe leuk geocachen is!

Dus wat er gaat gebeuren in de (nabije) toekomst? Natuurlijk geocachen, zowel alleen als met mijn gezinsleden, ervaringen opdoen, verzamelen, schrijven en foto’s maken.

Er gaat al van alles mee onderweg aan spulletjes. Bob en Nicola gaan ook mee. Ze zullen regelmatig figureren op de foto’s. Eraan toegevoegd is een notitieboek met harde kaft, zodat onderweg al aantekeningen gemaakt kunnen worden.

Met de winter in aantocht zal er meer tijd worden gestoken in het boek. Reden? Tja, ik ben nu eenmaal iemand die liever met droog weer op stap gaat!

Locatie

Door het geocachen kom je op plaatsen waar je anders niet komt. Inmiddels woon ik zo’n 16 jaar in Zwammerdam. Fietsen en wandelen doe ik regelmatig  met mijn gezinsleden. Hierdoor dachten we dat we de omgeving door de tijd wel hadden leren kennen. 

En toen gingen we geocachen. En dan ga je eens op zoek naar caches om een leuk rondje te kunnen fietsen of te wandelen.

Alle caches worden op Miep geladen. In de rugzak gaat drinken mee en wat te knabbelen. Alles mee op de fiets dan wel de rug en daar gaan we dan.

En ja hoor, komen we ergens waar we nog niet eerder waren. Zo hebben we Bodegraven aardig ontdekt. En op plaatsen gekomen waar we anders nooit of amper kwamen.

Dankzij een serie in Boskoop hebben we ook paadjes ontdekt waar we ander nooit zouden komen.

Dinsdag waren we in Alphen aan den Rijn. Er moesten wat boodschapjes worden gedaan. Wat we wel vaker doen is na de verplichte zaken één of meerdere cache rapen. Dinsdag wilde ik echt twee caches rapen. Reden? Ik wilde de 300 caches halen en daar had ik nog twee caches voor nodig. Het is me gelukt om die twee caches te rapen. Een mijlpaal is gehaald. De laatste cache was een lost place cache. Van de plaats had ik al wel gehoord. Dankzij de cache weet ik waar de buitenplaats gelegen heeft. En zo werd weer iets ontdekt waar we nooit eerder waren. De verstopplaats was er ook eentje die we nooit eerder zagen.

 Door het geocachen kom je op plaatsen waar je anders niet komt. Inmiddels woon ik zo’n 16 jaar in Zwammerdam. Fietsen en wandelen doe ik regelmatig  met mijn gezinsleden. Hierdoor dachten we dat we de omgeving door de tijd wel hadden leren kennen. 

En toen gingen we geocachen. En dan ga je eens op zoek naar caches om een leuk rondje te kunnen fietsen of te wandelen.

Alle caches worden op Miep geladen. In de rugzak gaat drinken mee en wat te knabbelen. Alles mee op de fiets dan wel de rug en daar gaan we dan.

En ja hoor, komen we ergens waar we nog niet eerder waren. Zo hebben we Bodegraven aardig ontdekt. En op plaatsen gekomen waar we anders nooit of amper kwamen.

Dankzij een serie in Boskoop hebben we ook paadjes ontdekt waar we ander nooit zouden komen.

Dinsdag waren we in Alphen aan den Rijn. Er moesten wat boodschapjes worden gedaan. Wat we wel vaker doen is na de verplichte zaken één of meerdere cache rapen. Dinsdag wilde ik echt twee caches rapen. Reden? Ik wilde de 300 caches halen en daar had ik nog twee caches voor nodig. Het is me gelukt om die twee caches te rapen. Een mijlpaal is gehaald. De laatste cache was een lost place cache. Van de plaats had ik al wel gehoord. Dankzij de cache weet ik waar de buitenplaats gelegen heeft. En zo werd weer iets ontdekt waar we nooit eerder waren. De verstop plaats was er ook eentje die we niet  eerder zagen

.

Kleding

Met je goede kleding aan geocachen is niet zo’n goed idee. Het gebeurd nog wel eens dat je vies word, omdat je een cache wilt rapen! Misschien niet eens omdat je met je knieën op de grond moet knielen dan wel dat je over boomstammen moet klimmen om de cache te kunnen bereiken.

Zo waren we gisteren weer eens op stap. En ja hoor, vieze broek. Met de knietjes op de grond om een cache te kunnen rapen. De cache hebben we in de pocket. Gelukkig is mijn wasmachine heel geduldig.

Verder ga ik altijd op stap met gemakkelijke kleding. Lange broek, t- shirt in de zomer, gympen in de zomer. En in de winter ook weer die lange broek met eventueel een t-shirt erboven, een trui, sokken en goede schoenen.

Liep ik jarenlang in een warme bordeauxrode trui dan word dat binnen nu en niet al te lange tijd een gele trui. Die rode trui zit nog steeds superlekker. Je kunt me er zo ongeveer in uittekenen. Inmiddels is die rode trui aan het verslijten. Tijd voor een nieuwe dus. Kan je natuurlijk roepen dat je naar de winkel rennen om een nieuwe trui te kopen. En daar had ik nou net helemaal geen zin in.

Bij de Zeeman had ik al een tijdje geleden van die megagrote bollen wollen gezien. Voor mijn grote maat had ik eigenlijk drie bollen nodig. Heb er twee gekocht, want thuis heb ik nog bollen liggen. De basis is geel en met een paar gekleurde bollen word de trui afgemaakt!

Moeilijkheid//Terrein

Gisteren was het weer eens zover. We hebben een paar geocaches geraapt. De eerste had een 2.0/2.0 aanduiding. De tweede was een 3.0/3.0 aanduiding. Allebei hadden we ze snel gevonden als ware het oppikkers. Nummer 3 hadden we ook vrij vlot te pakken.

Toen op naar nummer vier. Een 1,5/1,5 aanduiding. We hadden er al een paar keer goed gezocht; alleen, met zijn twee, drie en vieren. We hebben niet zomaar even gezocht, maar heel erg goed en lang. En maar niet gevonden. Zelfs al een hint gevraagd, maar zelfs ondanks de hint en alle moeite en tijd we in de cache gestoken hebben hebben we de cache niet gevonden. Best frustrerend, omdat je ervan uitgaat de cache snel te vinden gezien de aanduiding die erbij staat. Een keer terugkomen is niet erg, maar bij de vierde dan wel vijfde keer de cache nog niet vinden is  minder leuk.

Op de fiets terug naar huis hebben we ons er hardop over verbaasd. Hoe kan het dat je een cache met een 3.0/3.0 aanduiding als een oppikker meeneemt. Van een 3.0/3.0 aanduiding verwachten we toch dat we daar wat moeite voor moeten doen. Wat meer moeite moeten doen voor een cache vinden we niet erg. Maar zoveel moeite voor cache die als 1.5/1.5 aangeduid staat vinden we toch echt te ver gaan! In de logjes waren er al een aantal DNF- jes te lezen. We zijn gelukkig niet de enige die deze cache niet hebben kunnen vinden. Maar wel frustrerend om een cache met een 1,5/1,5 aanduiding niet te kunnen vinden!

Event

En dan is het sint Maarten event helemaal voorbereid. Staat online. In eerste instantie kwamen er geen aanmeldingen. Best wel balen. Een klein onderzoekje leerde dat mensen hun kinderen op een doordeweekse dag op tijd in bed willen hebben. Prima plan en daarom hebben we de datum verzet naar een andere dag. De nieuwe datum is zaterdag 15 november.

Via twitter, facebook, instagram en pinterest reclame gemaakt. En zeker ook verteld dat de datum is veranderd. Nu hopen dat er aanmeldingen komen.

Best een beetje frustrerend als er geen aanmeldingen komen. Tuurlijk hangt een buiten activiteit altijd af van het weer. Droog is het allerbelangrijkste. Koud is jammer, maar met een extra jas is de kou al minder en als je met elkaar iets gezelligs doet heb je het ook al warmer.

In ieder geval zijn de voorbereidingen zo goed als af. Alleen de route nog. Omdat het vandaag regent heb ik niet veel zin om de route uit te zetten. Heb de route wel al in mijn hoofd, maar even nalopen en op papier zetten is wel zo handig! Iedere ouder die meeloopt weet dan hoe de route gaat. Ook al is verdwalen in Bodegraven niet moeilijk, toch is het leuk om de route samen af te maken.

De ervaring heeft geleerd dat er mensen op het allerlaatste moment nog bijkomen of afhaken. In dit geval hopen we op de mensen die nog komen. Maaren en Xarifa hebben al zin in het event. En eerlijk is eerlijk;  de gevulde tasjes zien er al heel gezellig uit vinden we zelf.

Elke dag

Er is een gezegde dat zegt ‘a cache a day keeps the doctor away’. En daar kan ik me eerlijk gezegd wel in vinden. En wel in de zin dat als je er op je fiets/ lopend heen gaat. Het gaat er dan om de beweging. Het mooie is dat er buiten bewogen wordt, dus de frisse lucht krijg je er cadeau bij.

Ook al raap ik niet elke dag een cache met behulp van fiets en gympen, toch raap ik zo veel mogelijk caches lopend/ fietsend.

Er zijn teams die wekelijks een multi doen. Het gaat er dan om dat ze een wandeling maken. Het gaat om de combinatie wandelen en een cache rapen. De ene multi is langer dan de andere, dus wat dat betreft is er keus zat. Ook zijn er leuke caches/ multi’s te rapen die geschikt zijn met kinderen. Kinderen komen op die manier in de frisse buitenlucht aan hun beweging.

De sportschool word van mij niet rijk. Reden? Buiten bewegen om een cache te rapen. Bovendien ben ik niet gemotiveerd en gedisciplineerd om in mijn eentje naar de sportschool te gaan. Het geld heb ik er ook niet voor over. Geocachen is goedkoper. De basis is een GPS- apparaat met pen en papier. Natuurlijk kun je je de hobby geocachen zo duur/goedkoop maken als je zelf wil. Maar dat is met elke hobby zo tenslotte.

Al met al; laat mij maar lekker buiten geocachen. Een mooi reden om buiten te bewegen. En die dokter? Die helpt maar andere mensen!

Datumgaatjes

Nu ik al ruim een jaar lang aan het geocachen ben en een (premium) account heb bij groundspeak ben ik regelmatig buiten te vinden.

In het eerste jaar was het vooral cachen zoals het uitkwam. Nu ben ik datumgaatjes aan het dichten. Datumgaatjes hoor ik verschillende mensen denken. Wat zijn dat dan? Dat zijn die dagen van het jaar dat er geen cache is geraapt.

In de statistieken die een cacher heeft bij het (premium)account kun je terugvinden op welke dagen er geen caches geraapt zijn. De dagen dat er geen cache is geraapt is een datumgaatje.

Pas geleden heb ik me bedacht dat ik in dat tweede jaar ga proberen om zoveel mogelijk datumgaatjes te dichten. En dat lijkt nog te gaan lukken ook! Vanaf morgen heb ik 10 gaatjes te dichten, dus elke dag eentje is een goede optie!

Moet het weer wel een beetje mee werken, want net als meer mensen heb ik niet zoveel zin om in de stromende regen en erg harde wind te gaan geocachen.

Zo waren we gisteren weer eens op stap. Eerst waren we naar Intratuin. En zoals we wel vaker doen rijden we terug via een andere route. Reden? Dan kunnen we één of meerdere caches rapen. Vaak is dat idee van mijzelf en dat was gisteren geen uitzondering! Dochter Xarifa heeft ook een (premium) account bij Groundspeak. Aangezien haar premiumaccount later ingegaan is dan het mijne heeft zij sowieso meer datumgaatjes te vullen dan ik. Zij gaat dan ook met veel plezier met mij om een schat te zoeken.

Sparen

Die route 66 reis begint steeds vastere vormen te krijgen. Budget is bepaald, informatie wordt verzameld en langzaam maar zeker word er geschreven aan het boek. Boek? Jawel, leuk als relatiegeschenk/kerstkado, enz. om weg  te geven. Dus ik ben aan het sparen.

Informatie sparen om ermee aan de slag te gaan; elke week moet er een bladzijde komen voor in het boek.

Geld sparen om echt op reis te gaan; maandelijks gaat er al een bedrag naar de spaarrekening, maar dat bedrag kan wel omhoog willen we eerder op reis kunnen!

In huis ben ik aan het ruimen. Niet alleen omdat er opgeruimd moet worden, maar ook omdat er nogal wat spulletjes op zolder liggen die verkocht kunnen worden. Een speciaal Marktplaats account is aangemaakt. En inmiddels zijn de eerste spulletjes op Marktplaats gezet. Het is nu afwachten wat er verkocht wordt. Hoe meer hoe beter natuurlijk! Opgeruimd staat netjes en de zolder wordt ook opgeruimd!

Caches worden gespaard. Caches sparen?????? Jawel, want op reis worden caches geraapt. Ten eerste hebben we nog niet zoveel caches. Ten tweede is ervaring in caches rapen wel handig. Want het is toch leuk als we zoveel mogelijk caches vinden onderweg. Op en bij de route 66 liggen heel wat caches. Er zijn cachers die 800 caches vonden. Er zijn ook cachers die 1000 caches vonden. Omdat we op onze reis ook wel wat willen zien is de kans groot dat we nog meer caches zullen we rapen. Nu ga ik nog uit van 1000 caches.  Het kan zomaar zijn dat er dus meer caches bijkomen!

Eerst maar eens geld sparen!

In de buurt

In de buurt komen nog wel eens nieuwe caches uit. In Bodegraven pas nog twee; een mystery en een tradi.

Op dinsdag is Xarifa vrij van school. We besluiten om eerst even op de markt in Bodegraven rond te lopen. Bij één van de banken loopt Xarifa ook nog even binnen om wat te regelen. Dan gaan we gezellig op stap. De nieuwe cache in Bodegraven is even maar we hebben de cache toch gevonden. Weer een cache erbij en een datumgaatje is gedicht.

Eigenlijk willen we nog wel een cache rapen. We besluiten via de cache Tempelzicht naar huis terug te fietsen. Al snel zijn we Bodegraven uit. We fietsen de polder uit. Ineens kan Xarifa niet meer fietsen. De ketting is los geschoten. Natuurlijk proberen we om  de ketting weer op de juiste plaats  te krijgen. Lukt niet. Het is even balen, maar ja, het is  niet anders. We proberen nog wel op te stappen met het idee dat Xarifa genoeg vaart maakt en ik haar vooruit duw. Leuk geprobeerd, maar helaas lukt ook dit plannetje niet. Er zit niets anders op dan maar te gaan lopen.

We kiezen een route die langs een fietsenmaker loopt. De fiets is gelukkig na een kwartiertje weer gemaakt. De reparatie kost ons vijf euro. We fietsen naar huis.

De cache Tempelzicht rapen we niet meer. We besluiten om die maar een andere keer te rapen. Toch zijn we blij met die ene cache die we raapten.

Miep

Miep is ons GPS-apparaat. Waarom heet dat ding dan Miep? Tja ik wilde het ding gewoon een naam geven. Moest ook een korte naam zijn. Mijn kinderen vonden het in eerste instantie maar raar dat ik ons GPS- apparaat Miep had genoemd. Nu ze aan de naam gewend zijn word er gevraagd of Miep meegaat.

Gisteren had Miep een beetje  kuren. Ze vond het maar raar dat de zomertijd naar de wintertijd was gegaan. Ineens waren alle gevonden caches niet meer gevonden. Dus was ik ook een beetje in de war.

Vanmorgen maar alle caches van Miep afgehaald. Gelijk het SD kaartje ook maar leeggehaald. En de eerste caches op Miep gezet. Mooi meegenomen dat er geen caches meer op Miep staan. Mocht er een nieuwe Miep komen dan hoeft alleen het SD kaartje met caches over gezet te worden. Onze oude Miep kan dan worden verkocht mocht ik dat willen.

Een prettige bijkomstigheid is dan wel weer dat we niet ergens staan te zoeken en we tot de ontdekking komen dat de cache die we zoeken verdwenen is. Het is al een paar keer voorgekomen dat ik een cache zo lang in Miep had staan dat de cache verdwenen was toen we gingen zoeken. Kan je natuurlijk roepen dat je van te voren even moet kijken of de cache er nog ligt. En ja dan heb je helemaal gelijk. En ervoor zorgen dat er niet al teveel caches in Miep staan.

Miep is in ieder geval up to date! En nu? Gewoon weer verder gaan met geocachen!

Herfstvakantie

Het is herfstvakantie. Xarifa en Maaren waren er best wel aan toe. En mams? Die het wat rustiger aandoen wel even lekker! Maandag is het standaard werken. Want die folders moeten toch bezorgd worden. Gisteren was het weer dusdanig slecht dat we er niet op uit zijn gegaan. Een paar druppels onderweg is niet zo’n ramp, maar die felle buien en die wind vonden we minder geslaagd. Dus het plan om te gaan geocachen is er nog niet van gekomen. Voor de hele week is minder weer voorspeld.

Er is een nieuwe trail uitgekomen. Een ronde van 8 caches die je zelfs lopend zou kunnen doen. Het zal er bij ons op uitdraaien dat we de trail op de fiets zullen doen. Aangezien we dan de auto een dag kunnen laten staan. Niet alleen uit zuinigheid maar ook vanwege de beweging en buiten zijn. In deze tijd van het jaar is de kans groter dat we warme choco mee zullen nemen. Blijft toch lekker om wat warms mee te nemen en onderweg wat warms te drinken!

De trail is nog maar net uitgekomen. In eerste instantie  hadden we niet eens in de gaten dat de trail er was. Ware het niet dat er een bekende in onze voortuin stond om een cache te rapen. Het praatje is snel gemaakt. De bekende meneer was op weg naar de trail en raapte onderweg gelijk nog een serie caches. Blijft leuk zo’n praatje, want je hoort nog eens wat op een leuke manier.

Komt het er deze week nou niet van om die trail te rapen? Dan komt dat vanzelf nog wel een keer.

 

Ontdekt

Het is een tijd geleden dat we naar het strand waren. Manlief kwam met het idee. Xarifa en Maaren hadden er ook wel zin in!  Maaren nam een emmertje mee, want hij wilde wel even op het strand spelen.

Miep ging ook mee, want we wilden ook op zoek naar een serie caches. Manlief wilde het navigatiesysteem dat hij net had gekocht uitproberen. Ook coördinaten kan hij invoeren. En dat hebben we dus maar eens uitgeprobeerd. En zo gingen we met de auto al snel de goede kant uit. Met Miep in de hand liepen we het laatste stukje. Zo bereikten we gemaal Katwijk. Met een duik in de bosjes hadden we de cache snel gevonden. En een goodie achtergelaten. Daarna door naar de volgende cache. We liepen een mooie route door de duinen. Op het nulpunt goed gezocht, maar niets gevonden. Wel een hoop rotzooi. Het uitzicht vergoedde veel. Hier waren nog niet eerder. Dankzij het geocachen, dus weer een plaats in Nederland ontdekt waar we nooit eerder waren!  

Na een lekkere wandeling op het strand, het knabbelen, wat te drinken en een Maaren die heerlijk speelde op het strand zijn we richting de auto gegaan. Onderweg wilden we nog een tweetal caches rapen, maar ook die hebben we niet gevonden!

Weer thuis zitten loggen. En die niet gevonden caches? Die bleken gearchiveerd te zijn! De caches zaten dan ook al lang in het apparaat! Een volgende keer eerst maar eens Miep nakijken voor we op stap gaan!

Donderdag

Dochter Xarifa loopt voor school stage. Vorig schooljaar liep ze in Bodegraven stage. Als ze klaar was met haar stage raapten we steeds één of meerdere caches. Op die manier hebben we Bodegraven aardig leeggevist. In de tussentijd is er wel weer wat bijgekomen, dus dat komt nog wel.

Nu loopt Xarifa elke donderdag stage in Alphen aan den Rijn. En jawel, ik moet regelmatig in Alphen zijn, dus plan ik alles op donderdag. Eerst doe ik wat ik moet doen en daarna gaan Xarifa en ik op stap om samen één of meerdere caches te rapen.

Gisteren was het weer zover. Na de ‘verplichtingen’ afgewerkt te hebben had ik tijd over. Een half uurtje op Xarifa’s stage rond te hangen vond ik niets, dus heb ik de dichts bijzijnde cache geraapt. Snel gevonden, maar oei! Ging ik me daar toch even onderuit! Niet gek natuurlijk met nat gras en gympen aan de voeten.

Toen ik Xarifa ging halen moest ze lachen om mijn glijpartij. De broek die ik aan had was natuurlijk niet meer schoon! Tja, en met geocachen moet je nu eenmaal geen goede kleren aanhebben!

En toen Xarifa klaar was met haar stage heeft zij dezelfde cache geraapt! En zij raapte de cache zonder kleerscheuren. En daarna hebben we nog een andere cache opgezocht. Daar konden we niet bij. Reden? De cache hing te hoog! Volgende keer gaan we terug met een ladder! De cache is er wel eentje die de moeite is! Een volgende keer gaan we naar Alphen maar dan met een ladder. Gaan we al die hoog hangende caches ‘rapen’.  

Informatie

Nu we in de herfst zitten en de winter eraan komt duiken we allemaal naar binnen. Het mooie zomerweer is zo langzamerhand toch echt voorbij. Het binnen zitten is begonnen. En dat betekent dat ik de benodigde informatie voor onze route 66 reis niet meer buiten verzamel, maar binnen! Erg welnee! Warme choco of thee, wat te knabbelen en met een boek op de bank. Pen en papier bij de hand om aantekeningen te maken.

Al die aantekeningen worden verwerkt in de eigen reisgids. Ook internet wordt nageplozen. Reden hiervan is dat er geen Nederlands talige reisgids voorhanden is over de historische Route 66. Balen dat ik alles zelf moet napluizen? Nou, eigenlijk niet. Reden is dat ik dan wel zo’n eigenwijze tante ben die alles zelf gaat verzamelen wat betreft informatie.

Niet allen de reisgidsen uit de bibliotheek hebben hun waarde bewezen, maar de beschrijvingen bij de diverse caches hebben ook informatie opgeleverd.

Het leuke is dat er informatie naar boven komt die de reisgids niet bieden. Blijft leuk om te lezen wat de mensen uit de buurt te schrijven hebben over hun omgeving. En die informatie is bruikbaar. Dan is het natuurlijk ook nog eens leuk om die mensen te noemen in het dankwoord en te in de bronvermelding.

Via een reisgidswinkel heb ik een boekje gekocht. In een woordenlijst wordt van alles verteld. Inderdaad Engelstalig, maar juist ook leuk om steeds door te bladeren, wat stukjes door te lezen en verzamelen! In de komende weken worden de diverse caches online bezocht om alvast een indruk op te doen van al die te maken reis en natuurlijk info te verzamelen!

Onderhoud

Als je een cache hebt liggen weet je dat je zo nu en dan onderhoud moet plegen. Het ene onderhoud kost meer tijd dan het andere. Een logrolletje vervangen kost doorgaans minder tijd dan het repareren van de cache. Soms gebeurt het dat je cache gewoon helemaal verdwenen is.

En zo was de cache ‘bosjesmonster’ van Xarifa ineens weg. En multi Damme was ook weg. Zo zijn Xarifa en ik op stap gegaan om ter plaatse te zoeken. Het zou tenslotte zo maar kunnen dat de cache verhuist is naar een andere plaats of dat de cache niet goed terug is geplaatst. Bij multi Damme is de cache al een paar keer verhuisd zonder ons medeweten. Toen we een keer voorbij fietsten lag de cache open en bloot zonder deksel op de verkeerde plaats. Natuurlijk hebben we de cache toen wel gelijk weer teruggelegd. Ook de multi cache is nu  weg.

Gisteren is het bosjesmonster weer teruggekeerd op zijn plaats. Maaren heeft geholpen. Hij heeft bosjesmonster helpen verstoppen tenslotte.

Gelukkig hebben we nog spulletjes genoeg in huis om een cache te kunnen plaatsen, dus multi Damme ligt er snel weer. Toch maar eens vragen bij de ijsbaan waar de originele cache is gebleven. Bij de ijsbaan word geklust en dat wisten we. Dat de cache er ligt bij de ijsbaan is bij het ijsbaanbestuur ook bekend. Hopelijk krijgen we onze doos snel terug, zodat we het origineel op het goede plaatsje neer kunnen leggen! Want het origineel blijft toch het leukste.

Puzzels

Mystery-caches oplossen kunnen heel makkelijk zijn. Als het bijvoorbeeld gaat om het verzamelen van codes onderweg. Die codes hoef je dan alleen maar in te voeren op je apparaat en je hebt een mystery-cache opgelost.

Er zijn van die mystery- caches die een puzzel zijn. Die puzzels moeten eerst worden opgelost voordat je de coördinaten te pakken hebt. De ene puzzel is gemakkelijker op te lossen dan de andere.

Er zijn mensen die op regenachtige dagen puzzels oplossen en dan op een mooie dag die puzzels opzoeken. Het mooiste is dan als die puzzels goed opgelost zijn en je die cache vind!

Er is in Bodegraven een mystery waar je een boek voor moet lezen. Het schijnt dat je die puzzel ook kunt oplossen door goed op internet te zoeken. Zelf heb ik het boek maar gekocht. En heb het boek gelezen. Helaas had ik nog ergens een vergissing gemaakt. Gelukkig heeft de co me een handje geholpen. En zo kwam ik toch aan de goede coördinaten. Ver hoefde ik er niet voor te fietsen. Op het eindcoördinaat lag een nano.

Niet voor iedere mystery is het lezen van een boek nodig. Soms moet je echt zitten rekenen en puzzelen om tot de goede coördinaten te komen.  

Gelukkig is er op een groep waar je hulp kunt vragen als je er niet uit komt. Het is en blijft natuurlijk wel leuk om zelf die puzzel op te lossen. Soms krijg je een hint. Met die hint kun je weer aan de slag. Want soms is het ook nog eens zo dat je denkt ‘o ja, daar heb ik niet aan gedacht ….’! En dan is die puzzel alsnog snel opgelost.

 

Onderweg

Afgelopen zondag waren we naar Slagharen. Het was een leuke gezellige dag. We hebben veel gedaan. Zelf hebben we ons eigen eten en drinken meegenomen. Het weer was niet helemaal geslaagd. Het heeft een hele tijd gemiezerd/geregend. Gelukkig werd het later wel droog. Bob en nicola zijn mee. In het park maak ik een serie foto’s voor mijn blog.

Zaterdag heb ik gekeken wat er aan caches in de buurt van het attractiepark lagen. Helaas  niet veel. Op de weg terug naar huis liggen er ook niet veel. Toch vind ik een paar oppikkers. Waaronder twee carpoolcaches. Heel prettig om de auto te parkeren en even gauw te rapen.

Eén van die caches ligt op een parkeerplaats. En die hebben we ook snel te pakken. Dankzij de hint hebben we deze cache snel te pakken.

Zoonlief heeft bij nummer vier echt geen zin meer om die vierde te rapen. Gelukkig is het een carpoolcache en hebben we deze snel te pakken. Omdat we een zeer natte logrol treffen en toch een logrolletje op voorraad bij ons hebben vervangen we de logrol.

Eén van de andere caches ligt op een zijstraat van de doorgaande weg. Hier zoeken we steeds verkeerd. Tot Xarifa ineens de bosjes induikt, even zoekt en vervolgens de cache de omhoog houd. Toch nog gevonden!  

Dan gaan we de snelweg op. Het is nog best een eind rijden voor we weer thuis zijn. Het is best laat als we thuis zijn. We hebben een gezellige dag achter de rug. En vier caches in de pocket.

creatief

Het Sint Maarten event is in voorbereiding. Omdat de ervaring heeft geleerd dat een leuk event valt en staat met een goede voorbereiding ben ik al vrij ver van te voren begonnen met voorbereiden.

De inkopen zijn gedaan. De snoepzakjes zijn al gevuld en staan klaar in de kelder. Van die leuke klusjes die je ‘even’ tussendoor doet.

Een andere klus die ik niet ‘even’ tussendoor doe is het maken van de kaartjes voor aan de zakjes. Omdat ik aan het ruimen ben in huis komt het mooi uit dat ik het één en ander uit voorraad kan uitzoeken. Dat ik veel in huis had aan creaspulletjes. Maar dat het zoveel was had ik eigenlijk niet voor mogelijk gehouden! Het is een hele leuke klus om die kaartjes te maken. En er gaat heel wat tijd inzitten.

Ondertussen gaan de benodigde gegevens de computer in. En natuurlijk naar de revieuwer. En voordat het event goed gekeurd kan worden komt er eerst een berichtje terug. Dat er iemand achter moet blijven. Tja, dat had ik inderdaad niet vermeld. Maar er blijft iemand achter! De mama’s en papa’s die willen geokletsen kunnen blijven bij begin/eindpunt. Al hopen we natuurlijk wel dat er wat ouders/verzorgers meegaan ter begeleiding.

Aan het einde van de tocht krijgen de kinderen die meegedaan hebben het zakje met het kaartje eraan. In het zakje zitten dan de snoepjes en wat te drinken. Een bloempot voor de vrijwillige bijdrage staat bij het begin/eindpunt.

Hopen dat de kinderen het naar hun zin gaan hebben! Gezelligheid is tenslotte het leukste!

Algemene ontwikkeling

Als je gaat zoeken op internet naar caches dan kan je ervoor kiezen om ze alleen maar op je apparaat te zetten. En dan maar op stap gaan.

Je kan er ook voor kiezen om caches te gaan zoeken met een thema of juist aan de hand van een route caches te rapen.

Hoe leuk is het om caches te rapen en wat meer te doen met de beschrijvingen van de caches. Is het niet voor jezelf om er wijzer van te worden dan is het wel leuk voor kinderen om er meer mee te doen.

Je kunt de beschrijving uitprinten en meenemen op weg naar de cache. Het is ook heel leuk om er meer mee te doen. Tijdens het zoeken naar de cache kun je foto’s maken, van het tekenen van de logrol kun je een foto maken en van de cache zelf kun je een foto maken.

Met de verzamelde informatie kun je een boek maken bijvoorbeeld. Beschrijvingen en foto’s kun je samenvoegen. Leuk is om je eigen ervaringen toe te voegen van toen je zocht, enz.

Eerlijk is eerlijk onze eigen algemene ontwikkeling is er op vooruit gegaan. Het lezen van de beschrijvingen vonden we al leuk, maar het verzamelen is nog veel leuker. Het doorkijken van het boek is al leuk. Het helpt ook met het verzamelen van informatie als er een werkstuk gemaakt moet worden. Een werkstuk over geocachen of een spreekbeurt is op deze manier ook snel klaar.

Enneh, de rekenkunsten van de kinderen zijn met sprongen vooruit gegaan. Gewoon een multi lopen of een mystery oplossen waarbij je op zoek moet naar getallen.

Speeltuin

Gisteren was er een event! Dit keer in een speeltuin in Nieuwkoop. Het weer werkte mee, want wat was het zonnig en droog! We zaten er zonder jas. De kinderen speelden heerlijk zonder jas en hadden zelfs rode wangen van het spelen. Omdat het een picknickevent was hebben we zelfs onze hapjes en drankjes meegenomen; net als ieder ander! De logrol hebben Xarifa en ik getekend. Xarifa onder haar eigen geocache naam natuurlijk.

Maaren vind het niet altijd leuk om te geocachen, maar een event als deze vind hij helemaal leuk. Wel was Maaren erg moe. Hij heeft een overnachting gehad bij de scouting.

Xarifa, Ed en ik hebben hier en daar gekletst. We beginnen steeds meer gezichten te kennen. Blijft leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Het kletsen gaat natuurlijk over geocachen, nieuwe caches en wat er gevonden is in de laatste tijd. En omdat je sommige mensen beter kent gaat het bij sommige mensen ook over andere dingen. Een gezellige middag.

Bob en nicola waren mee. Voor mijn blog over bob en nicola heb ik een serie foto’s gemaakt. Die foto’s zijn goed gelukt!

Na het event hebben we nog een andere cache geraapt. Wat zat die cache goed verstopt zeg. Hier had  ik al een keer eerder goed gezocht, maar niet kunnen vinden. Met een hint wel kunnen vinden! Xarifa had de cache te pakken na goed voelen.

Thuis lekker de barbecue aangehad met aardappels en bloemkool. Mjammie! Een leuke afsluiting van een gezellige mooie dag!

Herfst

De zomer is voorbij. De herfst is begonnen. De temperaturen gaan naar beneden. Ook al hebben we mooie dagen gehad. En voor komende dagen wordt mooi weer voorspeld. Met lekker weer zijn we helemaal blij. Regenachtige dagen? Niets mis mee. In Nieuwkoop liggen genoeg mysteries die ik nog niet heb opgelost! Op een mooie herfstdag kunnen die mysteries worden geraapt.

Zondag is er een event in een speeltuin. Met een buitenevent ben je altijd afhankelijk van het weer. Maaren heeft al zin om lekker buiten te spelen. De speeltuin trekt hem wel! Xarifa, Ed en ik gaan geokletsen en loggen natuurlijk!

Xarifa neemt Lynn en Dave mee. Zelf neem ik bob en nicola mee. Reden? Foto’s maken van onze knuffels voor onze blogs. Zodat we onze blogs kunnen bijwerken.

Vanavond langs de bibliotheek. Niet alleen om boeken in te leveren, maar ook foto’s maken van bob en nicola in de bibliotheek en kopiëren, zodat ik reclame kan maken.

Als ik foto’s maak van bob en nicola wordt er soms best gek gekeken. Niet dat dat erg is, maar met flyers op zak kan ik laten weten wat ik doe. Als er een volgende keer weer gekeken wordt dan krijgen kijkers een flyer in handen gedrukt. Mensen die echt belangstelling tonen krijgen een flyer met goodie in handen als bedankje voor de belangstelling.

Met het echte herfstweer in het vooruitzicht zien we al uit naar de Kaag en Braassemtrail die we af willen maken. Afgelopen zomer was het er soms te heet voor of kwam het er niet van. Op een mooie zaterdag of zondag gaan we die trail afmaken. En lekker warme choco mee voor onderweg.

bob en nicola

Bob is af! Omdat er meer tijd in het breien ging zitten dan ikzelf dacht duurde het langer voor bob echt af was! Wat ben ik blij dat bob af is. Bob is het vriendinnetje van nicola. Op de blog www.bobennicola.blogspot.com lees je de avonturen van bob en nicola. Deze blog is speciaal voor hen opgezet. Het leuke is dat ze allerlei avonturen beleven samen. Ze gaan met hun mams op stap. Ze gaan dan ook mee met geocachen! Helpen met zoeken doen ze natuurlijk niet. Wel houden bob en nicola ons gezelschap!

Als er een cache is gevonden of een onderdeel van een multi of er is een dnf of de omgeving dan vinden bob en nicola het leuk om op de foto gezet te worden! Natuurlijk doe ik dat als ‘mams’  dan gewoon!

In eerste instantie was het de bedoeling om één mascotte – nicola – mee te nemen als mascotte voor bij het geocachen. Dochter Xarifa heeft me aangestoken. Zij heeft nl. een blog op internet met de knuffels Lynn en Dave. Lynn en Dave worden overal mee naar toe genomen. Soms is het even wachten voor de foto met Lynn en Dave is genomen. Tot ik me op een gegeven moment bedacht dat het leuk is om mee te doen. Wel met mijn eigen invalshoek, omdat het anders wel erg na apen is. En ja, het blijkt erg leuk te zijn om op deze manier aan de slag te gaan met bob en nicola. Het geocachen heeft een nieuwe dimensie gekregen. Nu ervoor zorgen dat beide blogs goed gelezen gaan worden. Het is een sport om een groot lezerspubliek op te bouwen!

Boswandeling

Gister was het echt weer voor een boswandeling! En als je dan een boswandeling wilt maken en je bent geocacher dan kijk je gewoon of er ergens een multi is die door een bos loopt. En gevonden!

Al eerder hebben we deze multi geprobeerd te lopen, maar hebben we wat gemist. Ook vandaag hebben we wat gemist, maar waar? Jammer, maar de wandeling in het bos was er niet minder mooi om. We zijn weer een paar waypoints verder gekomen.

Omdat het weer mooi was was het in het bos best druk. Er was regen voorspeld. Ook wij kregen regen. Gelukkig niet veel; twee keer wat spetters en één keer een echte bui. We hebben ons niet laten tegenhouden door buien.

Aangezien wij op een toeristische manier geocachen hebben we totaal geen moeite met komen op plaatsen waar we anders niet zouden komen. Met deze multi waren we op paadjes waar we anders niet waren! Toen we het geocachen nog niet kenden zijn we wel eens in dit bos geweest. We hebben toen een rondwandeling gemaakt die bewegwijzerd was. Met mooi weer zijn die routes best druk. Nu hadden we daar geen last van in de zin dat de doorsnee wandelaar deze route niet kant! Het enige waar wij ‘last’ van hadden was dat we niet de enige waren die deze multi liepen! Er ontstaat dan geoklets onderweg. Soms moet je even op elkaar wachten. Op een mooi plaatsje met bankjes hebben we wat gedronken en wat gegeten. We hadden zin om even te zitten en wat te drinken. Mensen die we tijdens de multi tegenkwamen konden op hun gemakkie verder cachen en wij ook!

Al met al veel plezier gehad  van de wandeling!

Sint Maarten

Op 11 november is het sint Maarten. Ons achterbuurmeisje Renée wilde aan sint Maarten doen, maar Xarifa had er nog niet van gehoord. Xarifa zal toen 4 of 5 jaar zijn geweest. Eens moet de eerste keer zijn. Zo kwam het dat sint Maarten bij ons in huis kwam. Op een gegeven moment ging Xarifa naar een nieuwe school. Op haar nieuwe school zaten twee meiden in de klas. Met die twee meiden heeft ze sint Maarten gevierd. Maaren was toen 3. Inmiddels hebben we onze eigen traditie ontwikkeld. Eerst pannenkoeken eten thuis en als we weer terug komen warme chocolademelk drinken. Tijdens het drinken van de warme choco is het dan nagenieten en bekijken wat voor lekkers er verzameld is. De eerste snoepjes worden dan al verorberd.

Nu we sinds een jaar geocachen doen besloot ik er eens een eventje van te maken. Xarifa is nu 17 en gaat al sinds een paar jaar mee als begeleiding. Maaren is nu 11. Waarschijnlijk doet hij voor één van de laatste keren mee met sint Maarten.

Dit jaar valt sint Maarten op een dinsdag. We maken het niet te lang. Ook beginnen we op tijd. We maken er een optocht van. Na afloop krijgt iedereen wat te drinken en een zakje snoepjes. Nu moet ik alleen nog op zoek naar leuke zakjes. Dan wil ik niet van die goedkope zakjes die je her en der kunt krijgen, maar echt van die wat sjiekere tasjes. Het is de bedoeling om het op die manier helemaal af te maken.

Wat al leuk is? De voorpret!