Op
11 november is het sint Maarten. Ons achterbuurmeisje Renée wilde aan sint Maarten
doen, maar Xarifa had er nog niet van gehoord. Xarifa zal toen 4 of 5 jaar zijn
geweest. Eens moet de eerste keer zijn. Zo kwam het dat sint Maarten bij ons in
huis kwam. Op een gegeven moment ging Xarifa naar een nieuwe school. Op haar
nieuwe school zaten twee meiden in de klas. Met die twee meiden heeft ze sint
Maarten gevierd. Maaren was toen 3. Inmiddels hebben we onze eigen traditie
ontwikkeld. Eerst pannenkoeken eten thuis en als we weer terug komen warme chocolademelk
drinken. Tijdens het drinken van de warme choco is het dan nagenieten en
bekijken wat voor lekkers er verzameld is. De eerste snoepjes worden dan al
verorberd.
Nu
we sinds een jaar geocachen doen besloot ik er eens een eventje van te maken.
Xarifa is nu 17 en gaat al sinds een paar jaar mee als begeleiding. Maaren is
nu 11. Waarschijnlijk doet hij voor één van de laatste keren mee met sint Maarten.
Dit
jaar valt sint Maarten op een dinsdag. We maken het niet te lang. Ook beginnen
we op tijd. We maken er een optocht van. Na afloop krijgt iedereen wat te drinken
en een zakje snoepjes. Nu moet ik alleen nog op zoek naar leuke zakjes. Dan wil
ik niet van die goedkope zakjes die je her en der kunt krijgen, maar echt van
die wat sjiekere tasjes. Het is de bedoeling om het op die manier helemaal af
te maken.
Wat
al leuk is? De voorpret!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten