Water

De cache ‘ik lust water’ ligt in Alphen aan den Rijn. Op een parallelpaadje langs de N11. Met de auto zou je er kunnen komen ware het niet dat aan het begin van het paadje duidelijk word gemaakt dat het een fietspad betreft. Er word aan het begin van het pad gewerkt aan de herinrichting van de wegen die er lagen. Er is een periode geweest dat je het pad niet op kon. Gelukkig voor ons kan het wel. Met de fiets komen we er goed bij.

De  eerste keer dat ik erheen ging had ik de goede tools niet bij me. De tweede keer had ik mijn gezinsleden meegenomen en een schroevendraaier. Met zijn allen gaan we aan de slag, maar het lukt ons niet om de cache te pakken te krijgen.

Thuis kijken we de logjes  na van mensen die de cache al eerder hebben gelogd. We hebben de titel en hint anders opgepikt. Wat is nou de truc? Een liter water!

Als ik Maaren vertel hoe de truc in elkaar steekt vind hij het net goocheltruc! Natuurlijk heeft hij veel zin om te goochelen. Gewapend met een literfles water gaan we op weg naar de cache. Voor onderweg nemen we wat te knabbelen en te drinken mee, want het is best warm op deze zonnige zondagmiddag.

We kennen de weg en al snel zijn we op de plaats van bestemming! Xarifa houd haar hand op het gaatje. Maaren draait de dop open en giet een groot gedeelte van het water in de fles. De cache komt omhoog. Ik pak de petling. Als Xarifa haar vinger van het gaatje haalt loopt het water weg. Maaren begint hard te lachen; de cache plast! Als wij hebben gelogd komen er twee mannen aangereden. Of ze ook nog mogen loggen. Ze hoeven dan hun drinkwater niet aan te spreken. Er ontstaat geoklets. De mannen blijken meer ervaring te hebben als wij. En dat is niet zo gek natuurlijk, want zo lang zijn we nog niet bezig!

Als ik ’s avonds Maaren naar bed breng begint hij weer te lachen over de het straaltje dat uit de cache komt. Deze cache was er eentje die we erg leuk vonden.